Μιχαηλ Αναγνωστοπουλος

Η Πολυχρόνειος Σχολή στο Μεγάλο Πάπιγκο οικοδομήθηκε το 1897. Στον προαύλιο χώρο του σχολικού κτιρίου υπάρχει η προτομή του Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου [1837-1906], χωρίς την οικονομική ενίσχυση του οποίου δεν θα ήταν δυνατή η ανέγερση και αποπεράτωση του διδακτηρίου. Το κίνητρο άλλωστε της πράξης του αυτής βρίσκεται συμπυκνωμένο στη φράση που υπάρχει χαραγμένη στη βάση της προτομής: «Ζήσας επί μακρόν χρόνον εν τη αλλοδαπή ούτε εν ταις λύπαις, ούτε εν ταις ευτυχίαις ελησμόνησα την αγαπητήν μου πατρίδα, διετέλεσα δε ενθαρρύνων αείποτε».

Ποιος ήταν όμως ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος; Ο Μάικλ Άναγνος, όπως ήταν ευρύτερα γνωστός, διετέλεσε διευθυντής της φημισμένης σχολής Πέρκινς στη Βοστόνη. Η συγκεκριμένη σχολή ανέπτυξε πρότυπα προγράμματα εκπαίδευσης για τους τυφλούς, αλλά σχεδίασε και ειδικές γραφομηχανές για ανθρώπους με μειωμένη ή καθόλου όραση. Οι γραφομηχανές Πέρκινς υπάρχουν μέχρι και σήμερα.

 

Το 1886 λαμβάνει ένα γράμμα από την οικογένεια Κέλλερ, η οποία ζει σε μια μικρή πόλη της Αλαμπάμα και μεγαλώνει ένα κορίτσι χωρίς όραση και ακοή. Τη σχολή Πέρκινς τη συστήνει στην οικογένεια Κέλλερ ο γνωστός επιστήμονας και εφευρέτης Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ. Ο Άρθουρ Κέλλερ, λοχαγός του στρατού κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου και η Κέιτ Κέλλερ, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, βρίσκονται σε απόγνωση, αφού η εξάχρονη κόρη τους Έλεν δεν μπορεί να επικοινωνήσει ουσιαστικά με κανέναν και περιγράφεται από τους γονείς της σαν ένα μικρό αγρίμι.

 

Ο Αναγνωστόπουλος συγκινείται από την επιστολή και αναλαμβάνει την ευθύνη αλλά και το ρίσκο να στείλει στο σπίτι των Κέλλερ μια εικοσάχρονη μαθήτριά του, την Άννυ Σάλιβαν. Η Άννυ, με πολλά προβλήματα όρασης και αυτή, είναι ένα κορίτσι που μεγάλωσε μέσα σε ιδρύματα και βίωσε την εγκατάλειψη και την αδιαφορία του πατέρα της, μετά τον απρόσμενο θάνατο της μητέρας της. Έχασε επίσης και τον μικρότερο αδελφό της από φυματίωση, ο οποίος ήταν κι αυτός έγκλειστος σε ίδρυμα. Η Άννυ, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και παρά τη θλιβερή προσωπική της ιστορία, διαθέτει τρία σημαντικά πλεονεκτήματα: έχει πείσμα, διψά ν’ ανοίξει τα φτερά της μακριά από τα ιδρύματα και διαθέτει συγκεκριμένες γνώσεις στην εκπαίδευση των τυφλοκωφών.

 

Η Άννυ Σάλιβαν, από την πρώτη μέρα στο σπίτι των Κέλλερ, αρχίζει την εκπαίδευση της Έλεν, σχηματίζοντας στην παλάμη του μικρού κοριτσιού διάφορες λέξεις. Η Έλεν από την πλευρά της νόμιζε ότι έπαιζαν κάποιο παιχνίδι. Την περίοδο που η Σάλιβαν προσπαθεί να μάθει στην Έλεν τους τρόπους να επικοινωνεί με το περιβάλλον της, βρίσκεται αντιμέτωπη με την έντονη αμφισβήτηση των γονιών του κοριτσιού σχετικά με τις ικανότητές της και τις μεθόδους που ακολουθεί. Η Άννυ όμως με απαράμιλλο πείσμα, υπομονή και θάρρος καταφέρνει να μάθει στην Έλεν τις πρώτες λέξεις και να της δίνει συνεχώς το ερέθισμα για καινούριες γνώσεις.

 

Η Έλεν Κέλλερ με τη βοήθεια της Άννυ Σάλιβαν, που ας σημειωθεί έμειναν αχώριστες μέχρι τον θάνατό τους, έγινε σπουδαία συγγραφέας, έδωσε σημαντικές διαλέξεις σε όλον τον κόσμο και επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1946.

 

 

Η διαθήκη του μπορεί να αναγνωστεί μόνο από εγγεγραμμένα μέλη του Συλλόγου.

 Μπορείτε να κατεβάσετε την Διαθήκη του Αναγνωστόπουλου εδώ